Μπαχάρια... και μόνο η λέξη σε ταξιδεύει σε ανοιχτές αγορές της ανατολής που η μυρωδιά της κανέλας σμίγει με το μοσχοκάρφι, για να δώσουν μετά τη θέση τους στο βασιλικό και στο θυμάρι. Το φαγητό είναι η ηδονή και σ'αυτή τα μπαχαρικά είναι η πολυτέλεια, η βαθιά γνώση της γεύσης, η μαγκιά με μόνο δύο κόκκους να μαγεύεις αυτούς που σερβίρεις.
Κάποιοι λένε πως τα μπαχάρια καλύπτουν την άσχημη μυρωδιά που μπορεί να έχει το κρέας και άλλοι ότι βελτιώνουν τη γεύση. Το μόνο σίγουρο είναι πως η χρήση τους επιβίωσε τις κακουχίες ολάκερων πολέμων που στην τελική έγιναν μόνο και μόνο για την πάρτυ τους.Ο Γότθος Αλάριχος, όταν πολιόρκησε τη Ρώμη το 408 μ.Χ., ζήτησε ως λύτρα διάφορα πολύτιμα μέταλλα και 3000 κιλά πιπεριού. Στη μεσαιωνική Αγγλία, τα μέλη της συντεχνίας "Peppers" (Πιπέρια) που ιδρύθηκε το 1180, ήταν υπεύθυνοι για τον καθορισμό και την επιβολή προτύπων ποιότητας στα μπαχαρικά. Το 1373 οι Pepperers, έχοντας ενώσει τις δυνάμεις τους με τους Spicers, μετονομάστηκαν σε Grossers (Παντοπώλες). Οι Grossers σύντομα ανέλαβαν την ευθύνη για τη διασφάλιση της καθαρότητας των μπαχαρικών που πωλούνται, μια διαδικασία που ονομάστηκε garbling (από το Αραβικό gharbala, που σημαίνει να κοσκινίζω ή επιλέγω).
